Hinggil sa Wikang Pilipino at Sobinismong Ethnolingwistiko

by Arturo P. Garcia Saturday, Nov. 22, 2008 at 3:52 PM
magsasakapil@hotmail.com 213-241-0995 337 Glendale Blvd. Los Angeles, CA 90026

May tatlong usapin na nakikita kong mahalagang linawin hinggil sa usapin ng pagpapalaganap ng Wikang Pambansa, ang Wikang Pilipino. Ang unang usapin ay ang usaping ang Pilipino nga ang pambansang wika ayon sa isinasaad ng Saligang Batas ng 1935 , Konstitusyon ni Marcos ng 1973 at ng 1987. ngunit ang Ingles naman ang isang sa mga opisyal na wika na ipinapalagay ng iba na usapin sa batas. Pero higit sa anu’t anu paman ito ay usapin ng dignidad ng isang pambansang wika laban sa isang itinakdang opisyal na wika. Ikalawa, ang usapin ng sobinismong Ethno-lingwistiko na laganap pa rin sa Pilipinas at sa anumang lupalop ng mundo na may komunidad na Pilipino. Ang ikatlo ay kung ano ba ang Filipino-English. Ano bang klaseng wika ito? Nais kong ipahayag ang aking pananaw hinggil sa mga usaping ito.

Hinggil sa  Wikang P...
img_1028.jpg, image/jpeg, 2816x2112

Artikulo

Hinggil Sa Wikang Pilipino at Sobinismong Ethno-Lingwistiko sa Amerika

Arturo P. Garcia

May tatlong usapin na nakikita kong mahalagang linawin hinggil sa usapin ng pagpapalaganap ng Wikang Pambansa, ang Wikang Pilipino.

Ang unang usapin ay ang usaping ang Pilipino nga ang pambansang wika ayon sa isinasaad ng Saligang Batas ng 1935 , Konstitusyon ni Marcos ng 1973 at ng 1987. ngunit ang Ingles naman ang isang sa mga opisyal na wika na ipinapalagay ng iba na usapin sa batas. Pero higit sa anu’t anu paman ito ay usapin ng dignidad ng isang pambansang wika laban sa isang itinakdang opisyal na wika.

Ikalawa, ang usapin ng sobinismong Ethno-lingwistiko na laganap pa rin sa Pilipinas at sa anumang lupalop ng mundo na may komunidad na Pilipino. Ang ikatlo ay kung ano ba ang Filipino-English. Ano bang klaseng wika ito?

Nais kong ipahayag ang aking pananaw hinggil sa mga usaping ito.

Ang Usapin ng Pagkakaroon ng Isang Pambansang Wika

Sa pananaw ko, mali para sa Pangulong Gloria Arroyo na palitan ang kasalukuyang batayan ng pagtuturo mula sa Pilipino tungo sa Ingles upang gawing “competitive” ang mga Pilipino sa pandaigdigang kalakalan.

Lubha raw bumaba ang ating kaalaman sa Ingles dahil sa paglaganap ng pambansang wika. Sa madaling sabi, binibigyan sisi pa ang paglaganap ng pambasang wika sa pagbaba ng kaalaman sa sa sa mga opisyal na wika ng gobyerno- ang Ingles kayat kailangan diumano na ibalik ito sa Ingles bilang gamit sa pagtuturo.

Ang unang biktima nito ay ang pagwawalang bahala sa makabuluhang tradisyon ng pakikibaka ng bayan para palaganapin at lumikha ng isang wikang pambansa. Wari baga sa isang iglap binalewala ng gobyerno ang ilang daang taong pakikibaka ng bayan para lumikha at palaganapin ang isang wikang magbubuklod sa lahat.

Palibhasa hindi kasama sa pagsisikap at hindi nagpagod sa pakikibaka para sa pagkakaroon ng isang pambansang wika, ang iilang mga maka-kolonyal at mga masugid na tagapagtaguyod ng Ingles nais ibalik ang nakalipas at balewalain ang nagawa nang paglaganap ng pambansang wika.

Nalimutan nilang hindi itinuro ng mga Kastila ang wikang Espanol para panatiliing watak-watak ang mga tribo at rehiyon ng Pilipinas sa loob ng 333 taon. Kinalimutan nilang ang wikang local ang ginamit ng masa sa panahon ng Kolonyalismong Amerikano sa kabila na ang Espanyol ang Ingles ang opisyal na wika ng talastasang sa gobyerno at sa paaralan.

Ikinakaila nila ito ang batayan ng pagkakaroong isang wikang pambsan at ang pakikibaka ng masa laban sa paghaharing dayuhan ang nagbunsod ditto at maging ng panaong ng republika mula noong 1946 hanggang sa maagang 1970;s ang diwa ng nasyunalsimo ang naging daluyan ng pagkakaroon at paglaganap nito.

Nakalimutan ni Arroyo ang diwang makabayan ang nagtulak sa mga Pilipinong magkaroon ng isang pambasang wika at sa tulong ng Kilusang Pambansa demokratiko at sa tulong ng pagunlad sa radyo, telebisyon at iba pang medium ito ay umulad at lumaganap.

Bago maideklara ang magbatas militar, nakatutuwang ang diaryong TALIBA ng Manila Times ay pinakamalaganap at maging ang gma tabloid sa Tagalog ay sadyang tinangkilik ng masa. Patunay ito ng rurok ng kasiglahan at pagunlad ng wikang Pilipino.

Ingles nga ba ang sukatan ng pagunlad?

Napaguusapan ang pagunlad, ayon mismo kay Juan Miguel Luz, na dating Kalihim sa Edukasyo at Kultura , kahit na malaki ang ibinaba ng galling nating magIngles, ang pagsasabtas ng English bilang paraan ng pagtuturo ay hindisolusyon sa suliranin. Kapag ito ay nmangyari., malamang na hindi lamang ang wikang Ingeles ang madurusa kundi pati ang pagtutuyo ng matematika at siensya.

Hindi natin maasahan iwawaglit ng mga Hapon ang Niponngo, ang mga Tsino ang Mandarin o ang Cantonese para sa Ingles. Lalo na ang mga Franses, Aleman o iba pang bansa. Tayo lamang mga Pilipino ang Inglesero at nagpapatuta sa mga Kano.

Kung susuriin, hindi ang ating wika ang may sala kung bakit bumaba ang ating kakayahang makikompetensyang pandaigdig, Ang suliranin ay nasa sistema. Ang Pilipinas ay malakoloyal at malayudal at walang industriya, Saan natin ngayon dadalhin an gating mga bihasang propesynal kundi sa ibang bansa kungsaan maraming opourtunidad at pagkakataong umumlad.

Noong 1960 maunlad na ang Pilipinas.Ang Pilipias ay pangalawa sa maunlad na Japan. May nabubuong mga industriya noon May mga pabrika at masigla ang kalakalan. Ngayon anong industriya ang maipapagmalaki ng Pilipinas? Wala kundi ang mga tumutubong parang kabuteng mga call centers.Kung sa panahon ni Marcos maglipana ang mga hotel at turismo at naging isang bansa ng mga bell boys at waiters ang Pilipinas , ngayon sa ilalim ni Gloria, mga call centers at mga OFW’s ang export products ng Pilipinas.

Ang suliranin ay hindi ang mahinang Ingles. Hindi lamang tayo mahina sa Ingles kundi sa iba pa. Sa matematika. syensiya at teknolohiya. Ayon kay Luz, hindi ang Ingles ang sukatan ng galling at pagunlad. Isa lamang ito sa mga sukatan o factors ng galing Timimbang tayo ngunit malaki ang kulang.

Ayon mismo sa UNESCO . mas mabilis ang pagunlad ng mga bata sa mga umuunlad na bansa kung ang ginagamit sa pagtuturo ng numeracy at literature kapag ang ginagamit ay ang kanilang sariling wika.

Ito ay pinatunayan mismo ng Summer Institute of Linguistics (SIL),sa Bukdinon. Mas mataas ang score ng mga bata sa mga test ng DECS sa paggamit ng sariling wika.Ayon kay Dra, Dr. Milagros Ibe, ang dating puno ng National Institute of Science and Math Education (Nismed) at the University of the Philippines wrote:

“ Hindi napatunayan na ang kabihasaan sa Ingles ay nagdudulot ng pagkamahina sa Matematika. Pinatunayan ito ng ‘Sine’skwela’ na gumamit ng Pilipino sa pagtututro . Pinatuanayan lamang nito na ang mga knsepto sa Pilipino ay mailipat sa Ingles.”

Ayon din kay dating Kalihim ng Edukasyon Andrew Gonzalez ang patakarang gamitin ang wika ng bata mula Grado 1 hanggang 3 ay mahusay. Si Gonzales ay isang dalubwika (Linguist).

Ang susi sa paggiging mahusay sa Ingles ay mas mahusay na pagtututro, mas mmahusay na pagsasanay sa mga guro sa grammar,grammar, komposisyon, bokabularo, at gamit nito hindi lamang sa silid-aralan. Dapat pa itong palawakin sa gamit sa lahat ng bagay,

Ang Ingles ay mahalaga sa komunikasyon, Pero mas mahalaga ang pagaaral sa siyensya at matematika lalo na sa kompetisyon. Hindi malulutas ng batas ang suliranin ng pagunlad. Ang wika ay umuunlad. Kung pipigilan ang isa para pasunurin sa isa ito ay paglalagay ng kariton sa harapan ng kabayo, isang hakbang paatras at kontra sa pagunlad


Ang Sobinismong Ethnolingwistiko

Ang suliraning ito ay bunga ng kolonyalismo. Maaalalang mabisang nasakop ng mga Kastila ng mahigit sa 333 taon dahil hindi nila itinuro at pinalaganap ang wikang Kastila, Pinatili nilang mga rehiyunal at ang wika ng mga tribo upang “paglabani at pagharian” ang Pilipinas.

Magpahanggang ngayon, sa kabila na ang Pilipinas ay naging republika noong 1946, mahigpit pa ring tinututuland ng iba pang dalubhasa sa wikang rehiyunal ang pagkakaroon ng isang wika lalo ng wikang Pilipino na nakabatay sa Tagalog.

Ang panguhaning katwrian nila ay ang kanlang wika ang mas maraming nagsasalita at laganap at ito angdapat na maging pambansang wika. Hindi pa isinalin ng mga Cebuano ang pambansang awit sa wika nila noong 1986? Kung hindi lamang ito pinigil ni President Aquino, lalong lumaganap ang gulo.

Sa Estados Unidos, pilit pa ring tumututol ang mga Ilokano sa Hawaii at ang iba pa rito sinasabing hindi sila Pilipino kundi Ilokano. Maging ang nasirang manunulat na si Max Soliven ay tumatawag sa Hawaii na “ Republika ng Ilokoslovakia.”

Maging ang nasirang Pangulong Marcos bagamat nagmamagaling ito na matatas siya at magaling sa Tagalog at naging instrumental sa pagpapalaganap ng wikang Pilipino sa ilalim ng kanyang rehimen ay nagpalaganap ng ideyang may “ Solid North”. Palasak pa rin ang kaisipang ito maging sa United States magpahanggang ngayon.

Ang iba naman ay ginagamit na dahilan ito upang palalain ang dibisyon at kawalang pagkakaisa ng pamayanang Pilipino sa Amerika. Sa dahilang ang tunay raw pagpapaunlad ay ang “ bilinggualism”.

Ngunit kalimitan ang paguyam sa wikang Pilipino ang diin nila. Mas Ingles pa ang ginagamit nila sa halip na palaganapin ang wika. Mas nagkakauwaan pa raw ang mga Pilipino sa Ingles kaysa sa wika nila. Ito ang ubod ng patakran sa Amerika kayat hindi laganap ang pagsasalin at inaakala ng gobyernong US na lahat ng Pilipino ay mahusay mag-Ingles,

Ngunit malaon na ito pinabulaanan ng mga surveys at mga pag-aaral. Ayon mismo sa Asian American Legal Center sa California, may 21% ng mga Pilipino ang di nakakaunawa ng Ingles o monolinggual. Mas mataas pa ang bilang ng mga ito kung tutuusin sa praktikal na kalagayan.

Bagamat kung ayon sa research mas mababa ang monolingual pinabubulaanan ito ng palasak na gamit ng wikang Pilipino sa bahay at sa loob ng komunidad kung saan mas malaya ang mga taong magsalita ng kanilang wika at hindi naabot ng mga pagaaral o ng mga survey.

Nakakatuwa ngunit ang mga kabataang Pilipino-Amerikano ay sabik at masugid na nag-aaral ng wikang Pilipino. Samantalang sa Pilipinas gagawin pang patakaran na Ingles ang gawing batayan ng pagtuturo dahil lamang sa pagiging alipin ng mga namumuno.

Hinggil sa Pilipino- English

May ilang akademiko na nagbabandila na dapat daw nating palaganapin ang Pilipino-English. Isa itong kategorya na nais ihanay ang kung paano magsalita ang Pilipino ng Ingles tulad ng kung paano may King’s English o American English. Nais nitong itaas ang Pilipino English sa isang buong opisyal na lengwahe.

Syempre pa nais nitong suriiin ang wikang English kung paano ito ginagamit ng mga Pilipino. Hindi nila alam na ito ay komon ng gamit ng lahat dahil ang Ingles mismo ay halos ikalawang lengwahe ng mga Pilipino na katulad ng pagututing mga Amerikano sa Ingles na second language ng hindi Amerikano. Isa itong rekisito upang sila ay maging ganap na mamamayang Amerikano- ang marunong magsalita at umunuwa ng Ingles.

Sa aking palagay naman hindi na ito kailangan. Kasama na ng pagtuturo at paggamit ng Ingles an gating paraan at kustombre na ito ay gamitin. An gating pagsasalita ng ingles natural ay gawi at asal Pilipino. Sa ayaw o sa gusto may punto tayo o “twang” at makikikilatis ka kung ikaw ay Ilokano, Bisaya o anumang rehiyong pinaggalingan mo kapag ikaw ay nagsalita ng Ingles.

Malaking pagkukuwari kung ito ay ipipilit, Natural lamang na magsalita tayo ng Pilipino English dahil tayo ay mga Pilipino.

Ang panggagad sabi nga ng iba ay labis na paghanga at panggagad o pagtulad sa isang bagay na hindi naman mahalaga.


********